Ísland fagra Ísland.....

Þar sem ég hef ekki staðið mig sem skildi í bloggheiminum undanfarið hef ég fengið til sögunnar í annað sinn Frú Sonju B. Frehsmann. Hún ætlar að segja okkur aðeins frá sínum heimi eða hugsunum. Hún hefur nefnt hugsanir sínar Ísland fagra Ísland.....

Ísland fagra Ísland...

Það er farið að styttast mikið í heimkomu okkar til Íslands.  Tilhlökkunin er orðin griðarlega mikil hjá okkur og þá sérstaklega mér.  Það er svo ótrúlega margt sem ég sakna að heiman... 

Mest sakna ég fjölskyldunnar að sjálfsögðu og vinanna.   Við Arnar Freyr erum mjög heppin þvi bæði eigum við frábærar fjölskyldur sem styðja okkur í öllu þvi sem við tökum okkur fyrir hendur og svo höfum við náð að sanka að okkur mjög svo góðum vinum í gegnum tíðina.  Það verður þvi ótrúlega notalegt að koma heim og eyða tíma með öllu þessu góða fólki og sýna þeim afrakstur vetrarins: eitt stykki nýtt barn og svo hefur nú frumburðurinn stækkað um heila 6 cm og þyngst um 2kg fyrir utan að vera orðinn altalandi krakkagormur :o)

En ég verð að viðurkenna að íslenskur matur kemur þarna næst á eftir í þeim hlutum sem ég sakna mest og á orðatiltækið fjarlægðin gerir fjöllin blá vel við.  Venjulegt heimilisbrauð hefur fengið óútskýranlegan guðdómleika yfir sig og já skyrið sem mig langaði að gubba af fyrir nokkrum árum er orðið efst á listanum (sem er orðinn nokkuð langur) sem ég ætla að háma í mig.   Fleirra sem er á matseðlinum hjá mér er:  Bæjarins bestu pylsu, sælgætishræring í Álfheimaísbúðinni, hafrasnúð á Selfossi og uppáhaldið mitt fetaostasnúður hjá Reyni Bakara.  Get alveg sagt ykkur það að ég er með vatn í munninum þegar þetta er skrifað.  

Hluturinn sem Arnari Frey hlakkar einna mest til að gera þegar heim er komið er að keyra bíl.  Held að endalausar strætóferðir séu ekki eitthvað sem hann ætli að halda áfram að stunda eftir þetta Ameríkuævintýri hahaha.  Það er engin vafi á því að þessi flutningur okkar hefur haft marga kosti og ókosti í för með sér. Ókostirnir eru nú fyrst og fremst fjölskylduleysið, bilaleysið, námslán og siðast en ekki síst málaferlið fræga. Kostirnir eru nu sem betur fer fleirri og kannski fyrst og fremst þeir að maður upplifir og lærir nýja hluti daglega.  Hlutir sem maður tekur sem sjálfsögðum heima verða kannski ekki lengur svo sjálfsagðir og að sama skapi verður maður að gera sér að góðu eitthvað hér sem er "betra" heima.  Mér finnst þessi upplifun dýrmæt þvi ég held að stöndum uppi sterkari manneskjur eftir hvern dag. Aðrir kostir eru veðráttan, verðlagið, is og pizzur.  Uhm eða kannski ætti ég að flokka ísinn og pizzurnar frekar sem ókost þvi það hefur reynst okkur hjónum MJÖG erfitt að standast þær freistingar.  Kannski verður það líka eitt af þvi sem við hjónin getum sýnt sem afrakstur vetrarins - nokkur aukakiló....

Athugasemdir

[Svanhvít (IP-tala skráð) 23.4.2007 kl. 13:28]

Alltaf jafn gaman að fylgjast með ykkur. Mér finnst verst að þið komið HEIM þegar við erum úti. En svona er þetta bara.................okkar tími mun koma muahahahahah. Haldið áfram að vera svona dugleg!!!!

 Síjú,

Svanhvít

[Elsa Hrönn (IP-tala skráð) 24.4.2007 kl. 17:14]

Ertu ekki baun spennt að sjá mig??? ég hlakka mikið til að sjá einn stórann frænda og einn lítinn frænda sem er ekki einu sinni rækja þegar hann kemur heim he he he.

Hlökkum til að sjá ykkur á Íslandinu góða. kv.Elsa Hrönn